Την έκδοση έχουν επιμεληθεί ο Θανάσης Πλατιάς, καθηγητής της Στρατηγικής στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, και ο Χρήστος Χατζηεμμανουήλ, καθηγητής στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς, του τμήματος Νομικής του London School of Economics (LSE) και μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.
Ομιλητές ήταν οι Αλκιβιάδης Στεφανής, Στρατηγός ε.α. Επίτιμος Αρχηγός Στρατού, Τέως Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, Μαριλένα Κοππά, Καθηγήτρια, Πάντειο Πανεπιστήμιο Τέως Ευρωβουλευτής, Κωνσταντίνα Μπότσιου, Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Πειραιώς και Κωνσταντίνος Υφαντής, Καθηγητής, Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Η υψηλή στρατηγική προσδιορίζει τον τρόπο με τον οποίο ένα κράτος αναπτύσσει, κινητοποιεί και χρησιμοποιεί συνδυαστικά όσα μέσα διαθέτει, προκειμένου να επιτύχει στο πλαίσιο του διεθνούς συστήματος, στην ειρήνη όπως και στον πόλεμο, τους βασικούς πολιτικούς στόχους του.
Ιδίως για μία χώρα όπως η Ελλάδα, τα χρόνια προβλήματα ασφαλείας της οποίας εμφανίζονται σήμερα ιδιαιτέρως οξυμμένα, το να είναι η υψηλή στρατηγική της ρεαλιστική και συνεκτική αποτελεί θέμα κεφαλαιώδους σημασίας.
Το βιβλίο για την ελληνική υψηλή στρατηγική περιέχει δομημένους διαλόγους με επτά κορυφαίους ιθύνοντες της χώρας, και συγκεκριμένα τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα, τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια, τον αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαργαρίτη Σχοινά, τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνο Φλώρο και, από τον κόσμο της οικονομίας, τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα και τον μέχρι πρότινος πρόεδρο της Ενώσεως Ελλήνων Εφοπλιστών Θεόδωρο Βενιάμη. Οι τοποθετήσεις των επτά ηγετών παρέχουν σαφή εικόνα του μακροπρόθεσμου στρατηγικού προσανατολισμού της ελληνικής ηγεσίας, διαφωτίζουν τον χαρακτήρα και το περιεχόμενο της ακολουθούμενης εθνικής πολιτικής και θεματοποιούν τα βασικά στοιχεία της. Επιβεβαιώνουν δε ότι, παρά ορισμένες τακτικές διαφοροποιήσεις, η ελληνική ηγεσία συγκλίνει σε κοινές στρατηγικές αντιλήψεις και αντιμετωπίζει με ρεαλιστικούς όρους το μέλλον της χώρας.
Τα νέα στοιχεία που ιχνογραφήθηκαν σηματοδοτούν την ωρίμανση της ελληνικής υψηλής στρατηγικής και τη στροφή της από τα παραδοσιακά εργαλεία προς την «έξυπνη ισχύ» (Smart Power), δηλαδή, τη συνδυασμένη χρήση μέσων καταναγκασμού, θεσμικών περιορισμών και ήπιων μέσων πειθούς και επιρροής προκειμένου να περιοριστούν οι κίνδυνοι και να επιτευχθούν με το μικρότερο δυνατό κόστος οι εθνικοί στόχοι.
Στον βαθμό που μας επιτρέπεται μία γενική κρίση, μπορούμε να πούμε ότι η ελληνική υψηλή στρατηγική χαρακτηρίζεται από καταλληλότητα (δηλαδή, αρμονία με το εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον), επαρκή συνοχή και αντιστοιχία μέσων και στόχων (καθώς οι τελευταίοι διατηρούνται σε εφικτά οικονομικώς επίπεδα, ενώ πολιτικώς αποφεύγονται οι υπέρμετρες φιλοδοξίες και η υπερεξάπλωση). Η ικανότητα του ελληνικού κράτος για έγκαιρο προγραμματισμό και προετοιμασία εμφανίζεται αυξημένη σε σχέση με το παρελθόν. Το ίδιο ισχύει και για την ικανότητα προσήλωσης σε πιο μακροπρόθεσμους στόχους. Παραμένει, ασφαλώς, ανοικτό το ερώτημα της ικανότητας αποτελεσματικής κινητοποίησης και συντονισμού των διαφόρων συντελεστών ισχύος της χώρας. Σε αντίθεση, όμως, με την κατάσταση της δεκαετίας της κρίσης, η γενική εικόνα που εκπέμπεται είναι αυτή της αυξημένης αποτελεσματικότητας, της εθνικής αυτοπεποίθησης και της σχετικής αισιοδοξίας για το μέλλον.

Η εκδήλωση  livestream 

Από το άρθρο «Το νέο πρόσωπο της ελληνικής υψηλής στρατηγικής» των Αθανασίου Πλατιά και Χρήστου Χατζηεμμανουήλ στα ΝΕΑ 16-17 Ιουλίου 2022